Ritueel begeleider/spreker bij uitvaarten
Miranda van de Wouw
Mijn naam is Miranda van de Wouw en ik ben werkzaam als ritueel begeleider.
Wat doet een ritueel begeleider?
Een ander woord voor ritueel begeleider is woorddienst begeleider. Dat betekent dat ik tijdens de voorbereiding van de crematieplechtigheid en tijdens de afscheidsdienst de nabestaanden ondersteun en help om een mooi samenzijn te maken. Hiermee wordt een herinnering gebouwd om later met een glimlach aan terug te denken. Ik schrijf teksten waarin men de overledene zal herkennen, soms met een lach en een ander moment met een traan. Samen met de nabestaanden kijk ik naar passende foto’s en muziek.
Een voorbeeld hiervan is dat ik tijdens het afscheid een keer het verhaal van een oudere vrouw heb verteld aan de hand van haar schoenen. Waarom haar schoenen? Zij had er namelijk heel veel en iedereen wist dat van haar en herkende zich hierin. Door dit te doen heb ik een stukje herkenning neergezet en het gaf bij veel van de aanwezigen een glimlach op het gezicht.
Veel mensen om mij heen stellen mij de vraag waarom ik dit werk ben gaan doen, want op de dood en het werken voor overledenen en hun nabestaanden ligt nog altijd een soort taboe.
Ik vind dat jammer aangezien leven en dood met elkaar verbonden zijn en je rondom de dood het leven ook kunt vieren. Hoe mooi is het dat de overledene deel heeft mogen uitmaken van je leven, dat je van elkaar hebt mogen leren en waarin je aan elkaar hebt bijgedragen. Elk leven is namelijk zinvol en elk overlijden kan een mooie herinnering geven.
“Door het maken van deze zogenaamde ankerpuntjes, krijg je als nabestaanden de kans om liefdevol op het leven en het afscheid terug te kijken.”
Dit laatste heb ik van dichtbij meegemaakt, het is mij het meest bijgebleven rondom het overlijden van mijn man en de herinneringen die wij als gezin daarbij hebben mogen maken. Het zijn ankerpuntjes geworden waarop wij nog elke keer vol liefde terugkijken. Voor ons zijn dat bepaalde liedjes en zonnebloemen. Elke keer als ik een zonnebloem zie, denk ik weer vol liefde en warmte terug aan de man, die ik mocht laten gaan toen het zijn tijd was.
In onze huidige maatschappij is rouwen vaak een ondergeschoven kindje geworden. Er is geen tijd en aandacht voor. Zo vaak wordt na een paar maanden gezegd: “Het is al zo lang geleden, je moet maar eens doorgaan met je leven.” Dit is niet terecht, want vaak begint het dan pas.
Ik heb gemerkt dat rituelen en aandacht voor wat er speelt rondom een overlijden heel helpend kan zijn voor de toekomst, die je als nabestaande tegemoet gaat. Die aandacht wil ik graag geven in de dagen rondom het overlijden, zodat we ankerpuntjes kunnen maken, die je later wat houvast geven. Samen kijken we naar wat echt belangrijk is voor jou als herinnering aan de overledene. Dit nemen we dan mee op weg naar het afscheid en bij de uitvaart speelt dit een hoofdrol.
